” Z większą nadzieją świat patrzy niż słucha.Mężowie stanu muszą się uśmiechać.

Uśmiech oznacza, że nie tracą ducha.Choć gra zawiła, interesy sprzeczne,

wynik niepewny – zawsze to pociecha, gdy uzębienie białe i serdeczne.

Muszą życzliwe pokazywać czoło na sali obrad i płycie lotniska.

Ruszać się żwawo, wyglądać wesoło.Ów tego wita, ten owego żegna.

Twarz uśmiechnięta bardzo jest potrzebna dla obiektywów i dla zbiegowiska.

Stomatologia w służbie dyplomacji spektakularny gwarantuje skutek.

Kłów dobrej woli i siekaczy zgodnych nie może braknąć w groźnej sytuacji.

Jeszcze nie mamy czasów tak pogodnych, żeby na twarzach widniał zwykły smutek.

Ludzkość braterska, zdaniem marzycieli, zamieni ziemię w krainę uśmiechu.

Wątpię. Mężowie stanu, dajmy na to, uśmiechać by się tyle nie musieli.

Tylko czasami: że wiosna, że lato, bez nerwowego skurczu i pośpiechu.

Istota ludzka smutna jest z natury. na taką czekam i cieszę się z góry. ”

Wisława Szymborska